defetyzm

defetyzm: {{stl_3}}defetyzm {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}dɛfɛtɨsm{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}gen {{/stl_37}}{{stl_8}}-u{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_10}}m {{/stl_10}}{{stl_51}}

{{/stl_51}}{{stl_14}}Defätismus {{/stl_14}}{{stl_15}}m {{/stl_15}}{{stl_4}}({{/stl_4}}{{stl_30}}pej {{/stl_30}}{{stl_16}}geh{{/stl_16}}{{stl_4}}) {{/stl_4}}

Игры ⚽ Нужна курсовая?

defetyzm — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż Ia, D. u, Mc. defetyzmzmie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} sposób myślenia lub zachowania wynikający z przekonania, że nic nie może się udać, że nie ma nadziei na odniesienie sukcesu; pesymizm, czarnowidztwo <fr.>… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
defetyzm — m IV, D. u, Ms. defetyzmzmie, blm «postawa zwątpienia, brak wiary w powodzenie jakiejś sprawy, w zwycięstwo; przewidywanie porażki, uleganie panice» Szerzyć defetyzm. Ulegać defetyzmowi. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
defetysta — m odm. jak ż IV, CMs. defetystayście; lm M. defetystayści, DB. defetystatów «człowiek szerzący defetyzm, ulegający defetyzmowi, nie mający wiary w powodzenie jakiejś sprawy» … Słownik języka polskiego
defetystyczny — {{/stl 13}}{{stl 8}}przym. Ia, {{/stl 8}}{{stl 7}}od rz. defetyzm: Defetystyczne postępowanie. Defetystyczna natura. {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień

Academic dictionaries and encyclopedias